กางเกงผ้าใบมันลื่นถูกร่นลงหวังจะช่วยคลายความอึดอัด
สองขาเรียวยกขึ้นตั้งฉากพร้อมกับแยกออกกว้าง ฝ่ามือขาวจับคว้าแก่นกายที่ปวดหนึบของด้วยมือสั่นระริก
ลมหายใจอุ่นร้อนเป่าพรูออกจากริมฝีปากแดงซ้ำ ใบหน้ามนเชิดขึ้นในขณะที่ฝ่ามือด้านล่างกำลังขยับรูดช้าๆ
หลับตาแน่นด้วยความเสียวสยิวไปทั้งกาย
“ฮือ .. อะ อื้อ”
ปลายนิ้วเท้าจิกลงบนพรมจนแทบจะชา
มืออีกข้างที่ว่างเคลื่อนไปลูบไล้เรือนร่างของตัวเองด้วยความวาบหวาม
ราวกับเสพติดในรสเซ็กส์ที่เขาเคยหวาดกลัว
นิ้วเรียวเลื่อนแตะที่ยอดอกสีสดเบาๆจนมันตั้งชัน บีบคลึงหมุนวนจนร่างเล็กๆแอ่นเชิดไม่ติดเตียง
ม่านใส่ฉ่ำน้ำปิดลงพร้อมกับจินตนาการ
ภาพแรกที่เข้ามาในหัวคือภาพเมื่อครั้งที่เขาเคยถูกกระทำอย่างทารุณ มีชายแปลกหน้ารายล้อมอยู่รอบกายผลัดกันทำเรื่องสกปรกๆเหล่านั้นกับเขา
หากแต่ตอนนี้กลับรู้สึกหวาดกลัวแล้วก็ตื่นเต้นไปพร้อมๆกัน ขาเรียวหนีบเข้ามาหากันแน่นด้วยความเสียวซ่านในขณะที่ฝ่ามือขาวก็ยังคงขยับรูดรั้งเร็วขึ้นเรื่อยๆ
สะบัดหน้าร้องครวญครางจนเสียงหลง
แต่เท่านั้นมันยังไม่พอ
ร่างเล็กละฝ่ามือออกเพียงชั่ววินาทีก่อนจะคุกเข่าคว่ำหน้าลงไปกับพื้น
หัวไหล่ขาวเนียนทั้งสองข้างค้ำร่างตัวเองไว้พร้อมกับแก้มใสๆที่แนบลงไปบนพื้นพรม คิ้วเรียวขมวดมุ่น
ใบหน้าเหยเกทันทีที่ก้านนิ้วยาวๆสอดเข้าไปในช่องทางด้านหลัง รอยจีบที่รัดแน่นกำลังทำให้เขาเจ็บ
หากแต่แบคฮยอนไม่หยุด เขาต้องการมากกว่านี้
“แฮ่ก ..”
ฝ่ามืออีกข้างจับรูดแก่นกายที่ด้านหน้า เอวบางร่อนหวือ
บิดเร้าด้วยความเสียวไปทั้งกาย ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเขากำลังนึกถึงหน้าผู้ชายใจร้ายคนนั้น
เสียงแหบพร่าครางลั่นไปทั้งห้องเมื่อปลายนิ้วซุกซนสะกิดไปโดนจุดสำคัญนั้นเข้า
“อ๊ะ!”
ไม่รู้เลยว่าเสียงตัวเองดังไปไกลแค่ไหน
ที่ห้องข้างๆกัน ปรากฏร่างของปาร์คชานยอลกำลังนอนทอดตัวอยู่บนโซฟาตัวยาว
คิ้วเรียวขมวดมุ่นพร้อมกับข่มตาให้หลับ
แต่ก็ดูเหมือนว่าจะยากเสียเหลือเกินในเมื่อเสียงของไอ้เด็กนั่นดังข้ามห้องมาถึงขนาดนี้
จากที่ตอนแรกไม่รู้สึกก็เริ่มจะรู้สึกขึ้นมาบ้างแล้ว รำคาญจนอยากจะเอาปีนไปเป่าหัวให้ดับซะเดี๋ยวนี้แต่เขาก็ขี้เกียจเกินกว่าจะยอมลุกออกไป
ชายหนุ่มสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วผ่อนออกมาช้าๆ
เปลี่ยนจากที่จะหยิบปืนเป็นหยิบหูฟังขึ้นมาสวมแทน
นิ้วยาวกดปุ่มเปิดเสียงดังๆก่อนจะหลับตาลงอีกครั้งด้วยความอ่อนเพลีย
หายใจเข้าออกช้าๆ
ไม่รู้ทำไมเขาถึงต้องเกรงใจมันด้วยทั้งๆที่เขาเองก็เป็นเจ้าของบ้านแท้ๆ
