วันจันทร์ที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2557

[CUT] CHANHUN THE SERIRES - 01 BLACK (NC17)



"พี่ครับ ..ไม่เอา"
 

 
"ขอแค่ครั้งสุดท้ายนะเซฮุน .. "

 
 
        เสียงทุ้มเอ่ยแทรกก่อนริมฝีปากหยักจะกดทับลงมาอีกครั้ง แผ่นหลังบางถูกฝ่ามือหนาช้อนเอาไว้ก่อนจะประคองให้เอนตัวลงบนเตียงกว้าง เซฮุนขมวดคิ้วอย่างนึกสงสัย .. 
 


 
          แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่านั้นเมื่อสติถูกกระชากออกไป ฝ่ามือหนาสอดเข้าเสื้อเชิ้ตตัวบางพลางลูบไล้สะเปะสะปะไปทั่ว ปลายนิ้วเรียวสะกิดเข้ากับยอดอกเล็กจนเซฮุนต้องแอ่นตัวขึ้นรับอย่างเสียไม่ได้ เสียงหายใจติดขัดดังแทรกเสียงบดจูบท่ามกลางความเงียบและมืดสนิท เรียวลิ้นร้อนถูกสอดผ่านโพรงปากนุ่มเข้าไปเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นเล็ก ริมฝีปากหยักขบเม้มดูดดึงกลีบปากอิ่มอยู่เนิ่นนานจนพอใจ 
 

 
"อือ .. "
 
 
          ครางฮือประท้วงในลำคอแผ่วเบา รู้สึกหนักเมื่ออีกคนทิ้งตัวลงมาทาบทับโดยไม่ผ่อนแรง ฝ่ามือขาวยกขึ้นดันแผ่นอกแกร่งออกไปให้พ้นจากตัว ถึงอย่างนั้นข้อมือเล็กก็ถูกรวบขึ้นเหนือหัวด้วยมือหยาบเพียงข้างเดียว ขาเรียวอ้าออกพลางชันเข่าขึ้นตามแรงดุนดันจากหน้าขาแกร่ง .. มือทั้งสองที่ถูกปล่อยให้เป็นอิสระเข้้าโอบล้อมลำคอของคนด้านบนเอาไว้หลวมๆ เงยหน้าพลางเอียงคอรับสัมผัสร้อนบริเวณซอกคอ รู้สึกดีขึ้นเยอะหลังจากอีกคนผ่อนแรงกดของน้ำหนักตัวลงบ้าง 
 
 
 
 
 
"พี่รักเธอ รู้ไหม .. " 
 
 
 
 
        เสียงทุ้มนุ่มกระซิบแผ่วเบาที่ข้างใบหูสวยก่อนจะขบเม้มเบาๆ ฟันคมกัดติ่งหูนิ่มแล้วจูบซับไล่ลงมาคนถึงแผ่นอกขาวเนียน กรอบปากหยักครอบลงกับยอดอกสวย ตวัดปลายลิ้นร้อนละเลงไปทั่ว ฝ่ามืออีกข้างลูบไล้ฟ่อนเฟ้นไปตามสัดส่วนโค้งเว้าบนเรือนร่างของอีกคนอย่างชอบใจ
 
 
 
"อ่ะ .. อือ "
 
 
 
 
         เสียงหอบหายใจติดขัดดังขึ้นอีกครา เมื่อริมฝีปากร้อนไล่ต่ำลงไปกว่าเดิม หน้าท้องแบนราบหดเกร็งยามริมฝีปากนั้นลากผ่าน มือเล็กบีบไหล่ของคนด้านบนไว้แน่น ใบหน้าแดงก่ำเมื่อรู้สึกได้ถึงอากาศเย็นวาบที่สัมผัสกับช่วงล่าง .. ถึงแม้ทั้งห้องจะมืดจนแทบจะมองไม่เห็นอะไรเลยก็ตาม 
 
 
 
 
"ฮะ .. "
 

 
 
           เม้มปากแน่นเมื่อรู้สึกถึงสัมผัสอุ่นร้อนที่โอบล้อมกาย ใบหน้าสวยเชิดขึ้นพลางหรี่ตาลง รู้สึกเสียววาบจนต้องกำกลุ่มผมนุ่มของอีกคนไว้แน่นเมื่อลิ้นร้อนตวัดลากผ่านปลายมน ขาเรียวตั้งชันขึ้นพลางหนีบเข้าหากันอย่างเสียไม่ได้ โพรงปากอุ่นและลิ้นชื้นทำหน้าที่ของมันได้ดีอย่างไม่บกพร่อง 
 
 
 
 
"อ่ะ .. อ๊า มะ .. ไม่เอานะครับ "
 
 
 
 
         ชันข้อศอกไว้กับเตียงพลางยันตัวขึ้นเมื่อขาเรียวข้างหนึ่งของตัวเองถูกดันขึ้นให้พาดไว้กับไหล่กว้าง คิ้วสวยขมวดมุ่นในความมืด  ถึงอย่างไรเขาก็มองไม่เห็นอยู่ดี .. ริมฝีปากหยักถูกถอนออกไปแล้ว ปลายจมูกโด่งกดลงกับขาอ่อนด้านในจนทำให้ขนอ่อนลุกชันไปทั้งตัว ลิ้นชื้นไล้เลียปากทางเข้าที่ปิดสนิท .. มันร้อน และเต้นตุ้บอย่างเชิญชวน
 
 
 
 
"ฮ่ะ .. อ๊า  อ๊า อย่า" 
 
 
 
 
 
           กระถดสะโพกหนีสัมผัสวาบหวามนั้น แต่ก็ถูกมือหนายึดเอวบางเอาไว้เสียก่อน เรียวขาสวยหนีบเข้าหากันอีกครั้งเมื่อลิ้นร้อนตวัดฉกไปที่ผิวเนื้ออ่อนนั้นอย่างเร็วรัวเกินกว่าที่ควรจะเป็น เรือนร่างบอบบางบิดเกร็ง สะโพกมนพยายามขยับหนีสัมผัสจาบจ้วงนั้นแต่ก็ไม่เป็นผล ปลายนิ้วเรียวถูกส่งมาบดคลึงที่ปากทางเข้าอย่างแช่มช้า ก่อนจะค่อยๆกดจมลึกลงไปในช่องทางสีเข้ม
 
 
 
"อึก .. " 
 
 

         นิ้วเรียวขยับหาจุดทันทีที่สอดเข้าไปได้จนสุดความยาว ก่อนจะตามด้วยนิ้วที่สอง ขยับก้านนิ้วกระตุ้นผนังอ่อนด้านในกระชากเอาสติของร่างด้านใต้ให้แตกกระเจิง เรียวปากบางอ้าค้างพลางกระตุกสั่น เมื่อปลายนิ้วเรียวสะกิดโดนจุดจุดหนึ่งเข้า ลมหายใจร้อนขาดห้วง รู้สึกโหวงแปลกๆเมื่อนิ้วเรียวถูกถอนออกไป
 
 

"ไม่เกร็งนะครับคนดี สุดท้ายแล้ว " 


         ยังไม่ทันจะได้เอ่ยปากถามอะไร ความเจ็บพลันแทรกเข้ามาระลอกใหญ่ ท่อนเนื้อร้อนกดแทรกเข้ามาในช่องทางสีเข้มช้าๆ สองแขนแกร่งสอดผ่านแผ่นหลังบางพลางรั้งให้ร่างขาวแอ่นตัวขึ้นมาแนบชิดกับอกกว้าง ก่อนใบหน้านวลจะซุกอยู่กับแผ่นอกนั้นเมื่อคนด้านบนเริ่มขยับ แขนเล็กข้างหนึ่งสอดใต้ไหล่หนา กดปลายนิ้วลงกับแผ่นหลังเพื่อบรรเทาความเจ็บ ฝ่ามือสวยอีกข้างสอดเข้ากับกลุ่มผมนุ่มของคนด้านบนอย่างหาที่พึ่งพลางดึงทึ้งมันเต็มแรง 


"ฮะ .. อ๊า .. "

          ใบหน้ามนเริ่ดขึ้นปล่อยให้ปลายจมูกคมได้ซุกไซร้อยู่กับซอกคอของเขาจนพอใจ ริมฝีปากอิ่มที่เม้มแน่นกลับต้้องเผยอออกเพื่อส่งเสียงครางเมื่อคนด้านบนส่งแรงกระแทกเข้ามาหนักๆ ปลายเท้าจิกเ้กร็งแน่น น่าแปลกที่ร่างสูงไม่ไม่ได้ว่าอะไรเลยสักนิดที่เขาทั้งจิกทั้งทึ้งเจ้าตัวแรงขนาดนี้ ทั้งๆที่ปกติแล้วเขาควรจะโดนดุไปแล้วด้วยซ้ำ 

"อ๊า .. อ่ะ อื้อ " 

           ไม่มีแม้แต่เสียงครางต่ำในลำคอ โอเซฮุนได้ยินเพียงเสียงหอบหายใจแรงๆกับลมหายใจอุ่นร้อนที่เป่ารดใบหูเพียงเท่านั้น ดวงตากลมปิดแน่น ทิ้งน้ำใสที่คลอหน่วยไหลลงอาบข้างแก้ม ทั้งเจ็บเสียดและเสียวกระสันตีกันมั่วกันไปหมด แรงกระแทกจากคนด้านบนถี่กระชั้นและรุนแรงขึ้นทุกที แกนกายแข็งขืนเสียดสีกับผนังด้านในช่องทางร้อนอย่างแรงเรียกเสียงครางระงมให้ดังก้องไปทั่วห้อง


"รักนะครับ .. รัก .. รัก " 


           เสียงกระซิบแหบพร่าระคนกับเสียงหอบหายใจดังอยู่ข้างหู คนตัวเล็กร้องเสียงหลงเพราะจังหวะการสอดใส่ที่ถี่กระชั้นเร็วขึ้นกว่าเดิม แก่นกายเล็กปวดหนึบ ใกล้ถึงจุดเต็มที ..


         แก่นกายร้อนถูกถอนออกไปแล้วสอดใส่เข้ามาอีกครั้งอย่างแรง ก่อนจะส่งแรงกระแทกซ้ำๆ เรือนร่างบอบบางทั้งร่างก็กระตุกวูบ รู้สึกได้ถึงสัมผัสอุ่นวาบที่ฉีดพ่นเข้ามาในกายพร้อมกับอะไรบางอย่างที่ถูกปลดปล่อยออกไป 

"อือ .. "


        เซฮุนครางอือเมื่อกายร้อนถูกถอนออกไป อ้อมแขนแกร่งคว้าตัวเขาเข้ามากอดไว้ ใบหน้าสวยซุกลงกับแผ่นอกกว้างพลางหลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน สองแขนเล็กเอื้อมกอดอีกคนไว้เพื่อหาไออุ่น ถึงอย่างนั้นก็ยังรู้สึกเย็นวาบที่สันหลัง ขนแขนลุกเกรียว รู้สึกเย็นแปลกๆ บางทีอากาศวันนี้อาจจะหนาวจนเกินไป


วันอาทิตย์ที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2557

[CUT] GREY - CHANHUN KAIHUN


ขอเหล้าให้ผม อึก ..’

อยู่ๆผ้าขนหนูที่ผูกเอวไว้ก็ถูกมือเล็กกระตุกอย่างแรง ปมหลวมๆคลายออกและหลุดร่วงไปกองที่พื้น ม่านคมเบิกกว้างด้วยความตกใจ แต่ยังไม่ทันไรร่างของเขาก็ถูกเด็กตัวขาวโถมเข้าใส่ทั้งตัวจนต้องล้มลงไปนอนกับพื้นพรม ร่างสูงโปร่งพยายามจะพยุงตัวลุกขึ้น แต่ก็ถูกฝ่ามือบางผลักอกให้ลงไปนอนที่เดิม หน้าท้องแกร่งถูกร่างเล็กๆนั้นคร่อมไว้อย่างสมบูรณ์ ทิ้งสะโพกเสียดสี ยั่วยวนไปตามอารมณ์ที่พุ่งสูงอย่างไม่รู้ตัว ดวงตากลมปรือปรอยและฉ่ำเยิ้ม ไร้ซึ่งสติ ไร้ซึ่งการรับรู้

ฮื้อออ .. อึก

ด้วยความที่สวมแค่เสื้อเชิ้ตเพียงตัวเดียวเท่านั้น สะโพกมนยกขึ้นเล็กน้อย จับคว้าแก่นกายใหญ่อย่างไร้สติ ก่อนจะค่อยๆทิ้งตัวกดทับลงมาช้าๆ มันฝืดและแน่นจนเข้าไปไม่ได้ แต่โอเซฮุนก็ยังพยายามจะดึงดันให้มันเข้าไป มือน้อยจิกกำแขนแกร่งอย่างแรง ริมฝีปากอิ่มเม้มแน่น หยดน้ำตาไหลเป็นสายอาบสองข้างแก้ม เจ็บแน่นและเสียววูบไปทั่วท้องน้อย ความกระสันอยากมันมีมากจนแทบจะขาดใจตาย ยาที่ถูกฉีดให้กลับมาทำงานอีกครั้งเมื่อผสมกับฤทธิ์เหล้า

เข้าไปได้แค่เพียงครึ่ง ดูเหมือนว่าข้างในจะฉีกขาดไปแล้วเรียบร้อย เลือดสีเข้มไหลย้อนออกมาจนเริ่มจะขยับได้สะดวก มันเจ็บ แต่ก็สุขเหลือเกิน วินาทีนั้นเด็กหนุ่มไม่รับรู้อะไรอีกต่อไป ใบหน้าขาวเนียนเชิดขึ้นด้านบน ขย่มกระแทกกระทั้นรุนแรงหวังจะให้มันรีบจบสิ้น

ความเสียวซ่านแล่นปราดขึ้นมาถึงขั้วสันหลังเมื่อร่างสูงโปร่งที่นอนอยู่เริ่มให้ความร่วมมือ สะโพกสอบสวนกระแทกขึ้นไปอย่างแรงจนเด็กหนุ่มครางระงม มือหนาเลื่อนขึ้นไปประคองเอวคอดไว้หลวมๆ ปล่อยให้เซฮุนได้ทำตามใจชอบ เขาแค่ช่วยสนองก็เท่านั้น

ฮะ .. ฮั่ก .. อ๊า

กายบอบบางบิดเร้าด้วยความกระสันสุดขีด เสียวซ่านเกินจะรับไหว ทิ้งกายลงซบแผ่นอกกว้างอย่างหมดแรง เสียงหวานครางลั่นอยู่ข้างใบหู กระทั่งห้วงอารมณ์สุดท้ายมาถึง ร่างทั้งร่างกระตุกสั่น แก่นกายเล็กฉีดของเหลวขุ่นร้อนออกมาอย่างแรง เปลือกตาบางค่อยๆปิดลงช้าๆด้วยความเหนื่อยอ่อน

จากลมหายใจหอบเหนื่อยกลับเข้าสู่สภาวะปกติ ปาร์คชานยอลนอนนิ่งๆอยู่นานจนนึกเอะใจ พลิกตัวจับร่างเล็กๆให้นอนอยู่ใต้ร่าง กระทั่งเห็นใบหน้าน่ารักที่กำลังหลับพริ้ม แก่นกายใหญ่ถูกถอนออกพร้อมกับหยิบผ้าเช็ดตัวขึ้นมาคาดเอวไว้ลวกๆ ร่างสูงโปร่งยืนเกาหัวแกรกๆ มองคนที่นอนหมดสภาพอยู่ตรงหน้าอย่างไม่รู้จะทำยังไง .. เป็นครั้งแรกเลยที่เขาเจออะไรแบบนี้ ทำตัวไม่ถูก

ค่อยๆก้มลงช้อนร่างไร้สตินั้นขึ้นมาวางไว้บนโซฟา เดินไปหยิบผ้าห่มผืนใหญ่มาคลุมร่างนั้นไว้ กว่าสิบนาทีแล้วที่เขาได้แต่ยืนจ้องอีกคนอยู่อย่างนั้น ก่อนจะหลุดจากภวังค์เมื่อโทรศัพท์ดังขึ้น เขากดรับ คุยอยู่ไม่กี่ประโยคก็วางสาย บางทีเขาควรไปนอน


ม่านคมหลุบลงต่ำ ฝ่ามือหนาปาดคราบขาวที่เปรอะหน้าท้องของตัวเองขึ้นมาพิจารณา ชี้หน้าไอ้เด็กตัวขาวที่นอนหลับไม่รู้เรื่องรู้ราวอย่างคาดโทษก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำอีกรอบ