(CUT) HOT SHOT ↯ kaihun - chapter 2

“เตรียมตัวรับบทลงโทษบทที่สองได้เลย โอเซฮุน “



ว่าแล้วก็จับหมับเข้าที่หัวไหล่มนก่อนจะกดมันลงบนฟูกเตียงอย่างแรง กายสูงโปร่งโน้มทับตามลงไปในทันที ริมฝีปากหยักตรงเข้าบดขยี้ริมฝีปากอิ่มจนบวมช้ำให้สาแก่ใจโดยไม่มีการรุกล้ำใดๆให้เสียเวลา ริมฝีปากร้อนรีบผละออกและไล่ลงมากดจูบแรงๆไปตามลำคอขาวที่ชื้นพราวไปด้วยเหงื่อ ฟันคมกดแรงดูดและขบกัดจนช้ำเลือด เซฮุนยังคงร้องและดิ้นไม่หยุด 



“ปล่อย ! “



“อุ้ก “



มีหรือจะยอมให้โดนกระทำแค่ฝ่ายเดียว ฝ่ามือขาวกำแน่นแล้วซัดเข้าอย่างแรงที่กลางท้องจนคนด้านบนต้องร้องออกมาด้วยความจุก ริมฝีปากร้อนผละออกไปเพียงชั่วครู่ ก่อนร่างสูงโปร่งจะยืดตัวขึ้น จับรวบแขนทั้งสองข้างตรึงไว้กับเตียงและบีบมันแน่นจนข้อเอ็นขาวซีด จงอินแค่นยิ้ม คนๆนี้ต้องทรมานให้สมกับที่ทำเอาไว้ 



“ชอบความรุนแรงก็ไม่บอก “ 



เอ่ยเย้าอย่างท้าทายพลางใช้เข่ากดร่างเล็กๆไว้ให้นอนราบลงไปกับพื้น แรงดิ้นมหาศาลทุเลาลงไปเพราะความหนัก จงอินยืดตัวขึ้นเพื่อถอดเสื้อแล้วโยนออกไปให้พ้นจากเตียง ปลดซิปกางเกงออกแล้วร่นมันลงเพียงนิดพอให้แก่นกายที่เริ่มจะตื่นตัวนั้นออกมาสู่ภายนอก .. เพียงเท่านั้นก็เรียกปฏิกริยาตื่นกลัวจากเซฮุนได้ไม่ยาก




“อ๊ะ! อย่า “ 



เอ่ยร้องห้ามอย่างไม่รู้จะทำอย่างไร เมื่อใบหน้าคมเลื่อนลงมาหยุดที่แผ่นอกขาวเนียน ริมฝีปากหยักกดจูบลงบนยอดอกสีหวานตรงหน้าก่อนจะส่งมันเข้าไปในโพรงปากร้อนในทันที ปลายลิ้นชื้นตวัดเร็วๆลงไปจนแผ่นหลังบางต้องแอ่นขึ้นรับสัมผัสอย่างจำยอม ถึงแม้ว่าเขาเองจะต่อต้านมันก็ตาม แต่ร่างกายมันกลับตอบสนองไปเสียอย่างนั้น



“ไอ้วิปริต ! “ 



ด่าไปก็เท่านั้น เสียงหัวเราะอย่างมีสเน่ห์น้อมรับคำชม ถ้าเป็นปกติแล้วใครได้เห็นจงอินหัวเราะแบบนี้ก็คงหลงใหลอยู่ไม่น้อย แต่ผิดไปเสียหน่อยที่เวลานี้มันไม่ใช่อย่างนั้น ข้อเท้าเล็กถูกจับแยกกว้างออกจากกัน ส่วนต้นขาขาวอีกข้างถูกมือหนาดันขึ้นสูงจนแนบชิดกับแผ่นอกบาง เผยให้เห็นช่องทางสีชมพูเข้มที่ไม่เคยมีใครรุกล้ำมาก่อน 




“ยะ .. อย่านะ ! “



ใจดวงน้อยกระตุกวูบเมื่อถูกจัดให้อยู่ในท่าที่ล่อแหลม ข้อเท้าเล็กยื้อออกจากมือหยาบ ในขณะที่กายบอบบางพยายามขยับหนีอย่างหวาดกลัว .. น่ากลัว ดวงตาคู่นั้นน่ากลัวเกินไป



“ทำคนอื่นแล้วก็ลองดูบ้างเป็นไง เผื่อจะติดใจ “ 



ประโยคเสียดสีให้เจ็บใจเล่นดังขึ้นข้างใบหู เป็นอีกคำที่เขาไม่เข้าใจ แต่ถึงอย่างนั้นเซฮุนก็ไม่มีเวลาให้คิดทบทวนมากเท่าไหร่นัก เมื่อนิ้วยาวกดชำแรกเข้ามาในช่องทางที่ปิดสนิทช้าๆ ร่างโปร่งเกร็งตัวอย่างแรงด้วยความเจ็บ ริมฝีปากอิ่มถูกฟันคมของเจ้าตัวกัดไว้แน่น 



“โอ้ย .. อึก ไม่! .. “



ดูเหมือนยิ่งดิ้นจะยิ่งเสียเปรียบมากกว่าเดิม ขาเรียวถูกจับอ้ามากขึ้นอีกจนแทบจะเป็นเส้นตรง ร่างสูงโปร่งเมื่อเห็นอีกคนดิ้นจึงแทรกตัวเข้าไปคั่นระหว่างกลางในทันที จับขาเรียวเกี่ยวรอบเอวสอบแล้วขยับปลายนิ้วเข้าออกเพื่อเปิดทาง มันแน่นเสียจนเกือบจะเอานิ้วเข้าไปอีกไม่ได้ 



“..อะ ..อ๊า!“ 



เมื่อเห็นอีกคนยังคงดิ้นและร้องเสียงดัง มือหนาจึงส่งปลายนิ้วชี้แทรกเข้าไปอีกนิ้วในทันทีเพื่อตัดรำคาญ เร่งกระทุ้งอุ้งมือขยับเข้าออกรัวเร็วเพื่อขยายช่องทางให้พอรับเขาเข้าไปได้ จนกระทั่งร่างขาวสะดุ้งเฮือก ช่องทางร้อนบีบรัดวูบ เรียกรอยยิ้มร้ายจากคิมจงอินได้ไม่ยาก



“จะทำอะไร! “



“ซักผ้ามั้ง ก็เห็นๆกันอยู่ “ 



เมื่อก้านนิ้วยาวถูกถอนออกไป ขาเรียวถูกจับอ้าออกอีกครั้ง เซฮุนถอยครูดจนชิดหัวเตียงด้วยความตกใจ แต่ถึงอย่างนั้นเอวคอดก็ยังถูกอีกคนกระชากให้ลงไปนอนด้านใต้อยู่ดี คนด้านบนหันไปยุ่งง่วนอยู่กับกางเกงที่ยังถอดไม่เสร็จดีอีกครั้ง จับแก่นกายที่ขยายใหญ่พร้อมใช้งานขึ้นมารูดรั้งสองสามครั้งก่อนจะนำไปจ่อที่ปากทางเข้าแล้วกดลงไปช้าๆ 



“โอ้ย! ฮึก .. เอาออกไป “



ร้องลั่นแล้วดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวด แก่นกายใหญ่เข้ามาได้แค่เพียงส่วนหัวเท่านั้น แต่ก็ทำให้เซฮุนรู้สึกทรมานราวกับร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ร่างโปร่งเกร็งตัวจนช่องทางบีบรัดแน่นไม่เป็นจังหวะ จงอินซิ้ดปาก ดึงดันจะเข้าไปให้ได้ เรียวขาขาวถูกดันขึ้นสูงอีกแล้วกระแทกแก่นกายเข้าไปจนสุด



“ฮ่ะ ..อ๊า! “ 



ไม่รอให้คนด้านใต้ได้ปรับตัว เจ้าของผิวสีน้ำผึ้งโน้มตัวลงไปแล้วขยับเอวสอบสอดกระแทกเข้าไปในทันที มือหนายึดเอวคอดไว้แน่นแล้วขยับเข้าออกรัวเร็วจนแทบลืมหายใจ ความอุ่นร้อนโอบล้อมและตอดรัดเขาไว้จนแทบจะเสร็จในคราเดียว ดวงตาคมปิดลง ใบหน้าหล่อเหลาเงยขึ้นด้านบน เสียงครางต่ำดังลอดออกมาจากริมฝีปากหยักอย่างสุขสม 



“อ๊า! เจ็บ .. เอามันออกไป ฮึก “ 



แต่คนด้านใต้ไม่ได้รู้สึกดีไปด้วยเลย เซฮุนทั้งร้องครางและร้องไห้ออกมาในเวลาเดียวกัน ร่างขาวสั่นระริกไปทั้งร่าง แผ่นอกบางกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงหายใจและแรงกระแทกที่ส่งมาจากคนด้านบน เริ่มรู้สึกถึงความเจ็บแสบจากช่องทางด้านหลังที่เหมือนจะฉีกขาด ทรมานจนอยากจะตายไปซะเดี๋ยวนั้น 




“อา .. รู้สึกยังไง โดนแบบนี้บ้างแล้วรู้สึกยังไง “



และถึงแม้จะรู้สึกดีมากเท่าไหร่ก็ตาม เขาไม่เคยลืมว่าจุดประสงค์ที่ทำเช่นนี้เพราะอะไร เสียงทุ้มเอ่ยเค้นข้างใบหูเล็กแล้วกัดมันเต็มแรงจนร่างด้านใต้ต้องร้องออกมาอย่างตกใจ เขาไม่ลืมว่าเซฮุนเคยทำอะไรไว้ และเขาจะต้องได้แก้แค้นอย่างสาสม



“ อะ ..ฮือ .. ปล่อย อ๊า! “



ใบหน้าหวานส่ายไปมาอย่างไร้คำตอบ ม่านใสปิดแน่น ริมฝีปากอิ่มถูกขบเม้มจนช้ำเลือดเพื่อสะกดกลั้นความเจ็บปวดเอาไว้ เขาไม่รู้จริงๆว่าจงอินหมายถึงอะไร 



“ซิ้ด .. อา .. แน่นชิบ “



“อึก อะ .. อ๊า .. พอแล้ว พอแล้ว “ 



ร่างขาวถูกพลิกให้หันหลังทั้งๆที่เอวสอบยังไม่หยุดขยับเข้าออก แผ่นหลังบางถูกมือหนากดมันลงราบกับฟูกเตียงในขณะที่สะโพกมนถูกรั้งขึ้นสูงแล้วส่งแรงกระแทกเข้ามาอย่างแรงจนจุก ฝ่ามือขาวจิกลงไปบนผ้าปูที่นอนจนมันยับยู่ ทำได้เพียงหลับตาปี๋อ้าปากร้องครางรับแรงกระทั้นที่ถี่กระชั้นขึ้นทุกที



“ไหนเมื่อกี้เก่งนักนี่ หืม “



“อะ อ๊า “ 



คำพูดดูถูกกดกระซิบอยู่ที่ข้างหู มือหนาถูกส่งไปบดขยี้ที่ปลายยอดอกแรงๆจนร่างสวยต้องบิดเร้าด้วยความทรมาน ความรู้สึกเจ็บปวดและเสียวซ่านตีกันมั่วไปหมดจนเริ่มจะสับสน เรียวขาขาวเริ่มสั่นจนจะพยุงตัวเองไว้ไม่อยู่ แต่ก็ติดที่มือหยาบยังคงประคองสะโพกของเขาไว้ เซฮุนได้แต่ภาวนา .. ขอให้ความทรมานในครั้งนี้จบลงไวๆ



“ฮะ .. อึ้ก! “



จนที่สุดของความปรารถนาเดินทางมาถึง สายธารอุ่นร้อนถูกฉีดพ่นเข้าไปในช่องทางคับแน่นพร้อมกับสองร่างที่กระตุกไปพร้อมๆกัน แก่นกายคับใหญ่ถูกถอนออกไปในทันที แล้วผลักร่างอีกคนให้ลงไปนอนอย่างหมดแรงบนฟูกเตียง ร่างโปร่งหอบหายใจถี่รัวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ก่อนที่สติจะดับวูบลงอีกครั้ง 

[SF] CHANHUN KAIHUN - Grey [CUT#2]

“ผมแค่ไม่อยากเห็นคุณต้องเจ็บอีกแล้ว”

“ไม่ต้องพูดแล้ว”

สิ้นสุดประโยคนั้น ริมฝีปากที่พร่ำพูดก็ถูกปิดทับด้วยอวัยวะเดียวกันจากคนตัวสูงกว่า ริมฝีปากหยักบดเบียดจูบซับเอาความรู้สึกหวาดกลัวและเสียใจออกไปจากคนตัวเล็กจนหมด เหลือเพียงความอบอุ่นที่มอบให้ ลอยวนอยู่ทั่วในความรู้สึก ลิ้นร้อนกวาดไล้กลีบปากนิ่มเป็นการขออนุญาต และริมฝีปากเล็กก็ยอมเปิดทางให้เรียวลิ้นนั้นเข้าไปลิ้มรสหวานภายในแต่โดยดี

ใบหน้าคมเอียงเล็กน้อยเพื่อปรับองศา นิ้วเรียวสอดเข้าที่กลุ่มผมนุ่มและท้ายทอยรั้งให้รสจูบนั้นแนบแน่นยิ่งขึ้นไปอีก สองมือบางกำแน่นอยู่ที่ขอบกางเกงของจงอิน รู้สึกวาบหวามจนแทบจะยืนไม่อยู่เมื่อฝ่ามือซุกซนเริ่มจะโอบไล้ไปทั่วทุกส่วนของร่างกาย

ประคองคนตัวเล็กให้นอนเอนหลังลงบนโซฟาตัวใหญ่ ก่อนเลื่อนตัวขึ้นไปทาบทับอย่างแผ่วเบา เท้าศอกไว้ไม่ให้กดน้ำหนักลงไปกับคนด้านล่างมากจนเกินไป ริมฝีปากหยักป้อนจูบอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ใช่การจูบเพื่อปลอบประโลม หากแต่เป็นการจูบเพื่อแสดงความรัก นุ่มนวลจนแทบจะหลอมละลาย

เสียงเครื่องปรับอากาศทำงานเงียบๆ กระดุมเสื้อเม็ดเล็กถูกริดออกไปจนหมดตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ริมฝีปากร้อนไล่จูบซับตั้งแต่ลำคอลงมาถึงแผ่นอก ไม่มีการขบเม้มใดๆให้เด็กหนุ่มรู้สึกเจ็บปวด อบอุ่นทุกครั้งที่ริมฝีปากคู่นั้นลากผ่าน

“อื้อ ..”

และแล้วคนด้านล่างก็ต้องหลุดครางเสียงสั่นออกมาด้วยความไม่เคย เมื่อริมฝีปากคู่เดิมเลื่อนมาหยุดอยู่ที่แผ่นอกขาว ส่งลิ้นร้อนตวัดเลียยอดอกสีอ่อนที่ชูชันล่อสายตา ขบดูดจนแผ่นอกบางแอ่นเชิดขึ้นอย่างไม่รู้ตัว เซฮุนหลับตาปี๋ ยกมือขึ้นปิดปากกลั้นเสียงน่าอายของตัวเอง

ท่อนเนื้อซุกซนไล้เลียลากไปถึงหน้าท้องแบนราบ เย้าแหย่แอ่งสะดือสวยจนเซฮุนรู้สึกเสียววาบไปทั้งกาย จงอินยืดตัวขึ้นมาจูบเขาอีกครั้ง ส่งมือหนาลงมาเกี่ยวเอาขอบกางเกงถอดออกไปจากเรียวขาขาว

“ฮื่อ”

สองขายาวหนีบเข้าหากันแน่นด้วยความเขินอาย หากแต่ก็ต้องอ้าออกอย่างเก่าเมื่อคนด้านบนจับมันให้เกี่ยวไว้กับเอวสอบ สองมือยกขึ้นปิดหน้าเมื่อใบหน้าคมคายค่อยๆก้มต่ำลง จุมพิตแผ่วเบาที่จุดอ่อนไหวที่สั่นระริกด้านหน้า ก่อนใช้ริมฝีปากครอบครองมันลงไปจนสุด ความอุ่นร้อนโอบล้อมกายเล็ก ห่อริมฝีปากขยับรูดขึ้นลงให้เด็กน้อยของเขารู้สึกดี เซฮุนครางฮือ สองขานุ่มแทบจะหนีบใบหน้าอีกคนไว้หากมือหน้าไม่คอยจับมันแยกออก

รู้สึกกลัวอยู่ไม่น้อยเมื่อความอุ่นร้อนนั้นผละออกไป ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนต่ำลงไปอีกจนใจดวงน้อยกระตุกวูบ ริมฝีปากอบอุ่นคู่เดิมบรรจงจูบแผ่วเบาลงบนช่องทางที่ปิดแน่น นั่นยิ่งทำให้เซฮุนรู้สึกอายยิ่งขึ้นไปใหญ่

“อ๊า..”

สะโพกมนลอยหวือ เมื่อเจ้าชิ้นเนื้อซุกซนที่เปียกชื้นแตะเลียตรงส่วนนั้น และพยายามดันเข้ามาเพื่อเปิดทาง เขาไม่อยากทำแล้ว รู้สึกกลัวแล้วก็อายไปหมด เขินจนไม่รู้จะหันหน้าไปทางไหน แม้แต่มือตัวเองก็รู้สึกว่ามันเกะกะไปหมด ได้แต่จิกลงบนโซฟาด้วยความเกร็ง

จนกระทั่งรู้สึกว่ามันชุ่มฉ่ำพอที่จะให้อะไรบางอย่างสอดเข้าไปได้แล้ว ใบหน้าคมผละออกจากส่วนนั้นแล้วส่งยิ้มอ่อนโยนกลับมาให้ ไม่ใช่ยิ้มที่ดูเหมือนล้อเลียนให้เขาอายยิ่งขึ้นไปอีก หากแต่เป็นรอยยิ้มที่เพิ่มความมั่นใจให้กับคนด้านล่าง

นิ้วเรียวแตะเบาๆที่ช่องทางอ่อนนุ่ม ค่อยๆสอดลึกเข้าไปช้าๆอย่างใจเย็น เขารู้ดีว่าเซฮุนต้องเจ็บ และคิมจงอินก็ไม่ได้ใจร้อนอะไร ขยับเล็กน้อยก่อนจะสอดนิ้วเข้าไปเพิ่ม เด็กน้อยของเขาร้องเสียงหลงเมื่อปลายนิ้วยาวแตะสัมผัสเข้าถูกจุด

“จะ ..จงอินครับ”

คว้าต้นแขนแกร่งแล้วบีบแน่นด้วยความกังวล เมื่อก้านนิ้วยาวถูกถอนออกไป ความรู้สึกโหวงแปลกๆเข้ามาแทนที่ กระทั่งรู้สึกถึงส่วนปลายของแก่นกายร้อนที่ถูไถอยู่ที่ปากทาง เซฮุนเริ่มจะไม่มั่นใจแล้วว่าแบบนี้มันจะดีสำหรับเขาทั้งคู่

ชายหนุ่มไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่โน้มใบหน้าลงไปมอบจูบแผ่วเบาที่หน้าผากมน จับฝ่ามือขาวที่ชื้นเหงื่อนั้นประสานกันไว้อย่างให้กำลังใจ ก่อนจะค่อยๆสอดกายเข้าไปช้าๆ

“ฮื้อ ..”

เด็กน้อยของเขาร้องไห้ซะแล้ว จะบอกว่าร้องไห้ก็คงไม่เชิง หยาดน้ำใสคลอหน่วยและร่วงลงมาตามแก้มขาว ฟันคมกัดริมฝีปากตัวเองเพื่อสะกดกลั้นความเจ็บ โผเข้ากอดอีกคนแน่น

“ชู่ว .. เด็กดี”

สอดแขนเข้าช้อนแผ่นหลังบางแล้วรั้งมากอดไว้ทั้งตัว แก่นกายใหญ่ดันเข้าไปได้ในที่สุด ความอุ่นร้อนและคับแน่นโอบรัดเขาอย่างเต็มรัก รู้สึกเสียววาบจนแทบจะเสร็จเสียให้ได้ จงอินขบกรามแน่น ค่อยๆขยับเข้าออกทีละนิดเพื่อให้อีกคนได้ปรับตัว

“ฮะ .. อ๊า”

เสียงหวานครางสั่น เสียวสะท้านไปทั่วร่างเมื่อคนด้านบนขยับกระแทกเข้ามาเร็วขึ้น แทบหลอมละลายเมื่อสายตาคู่คมจับจ้องมายังเขา ใบหน้าน้อยเอียงหลบ ไม่กล้าสู้กับสายตาร้อนแรงคู่นั้น

กระทั่งช่วงจังหวะสุดท้ายมาถึง สะโพกสอบขยับเข้าออกถี่รัว เด็กหนุ่มได้แต่ครางลั่นไม่เป็นภาษา ปลายเท้าจิกเกร็งและลอยเคว้ง ริมฝีปากบางอ้าค้าง กายเล็กผวาเฮือกก่อนจะปลดปล่อยน้ำนมขาวขุ่นสีบริสุทธิ์ออกมา เช่นกันกับของเหลวอุ่นร้อนจากคนด้านบนที่ฉีดพุ่งเข้าไปในร่างของตน

“ฉันรักเธอ”