“ง่วงแล้วล่ะสิ”
หันไปแซวหลานชายพร้อมกับปลายนิ้วที่ยื่นไปเขี่ยคางมนด้วยความเอ็นดู
ใบหน้าแดงก่ำหันมามองเขาเพียงครู่ ไม่มีคำตอบใดๆส่งกลับมา
ทั้งรถเหม็นคลุ้งไปด้วยกลิ่นเหล้าและบุหรี่ รู้สึกเหนื่อยและเพลียเต็มที
แบคฮยอนหลับตาลงในขณะที่รถคันหรูกำลังเคลื่อนออกไป
เสียงกุกกักที่ดังอยู่ใกล้ๆทำให้แบคฮยอนรู้สึกตัวตื่น
ลืมตาขึ้นมาอีกทีก็เห็นร่างของเขากำลังลอยอยู่กลางอากาศ เห็นใบหน้าหล่อเหลาที่คุ้นตาอยู่ห่างเพียงไม่กี่คืบ
กลิ่นเหล้าฉุนกึกตัดกับกลิ่นน้ำหอมจางๆนั่นยิ่งชวนให้เคลิบเคลิ้มเข้าไปใหญ่
ปาร์คชานยอลกำลังอุ้มหลานชายตัวเองขึ้นบ้านด้วยท่าเจ้าสาวแบบที่ตัวเองถนัด ถึงแบคฮยอนจะโตขึ้นกว่าเดิมแต่เขาก็ยังอุ้มได้สบายๆ
วางร่างเล็กๆลงบนเตียง ก่อนตัวเองจะทาบทับร่างลงไปซะอย่างนั้น
สายตาคมจ้องมองไปทั่วทั้งใบหน้าสวยหวาน
ไม่มีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีหลงเหลืออยู่ในสมอง
กลิ่นหอมอ่อนๆจากผิวกายเนียนละเอียดดึงดูดให้ปลายจมูกโด่งกดแนบลงไปบนผิวเนื้ออ่อน
สูดกลิ่นหอมหวานน่าหลงใหลจากลำคอระหง และแบคฮยอนเองก็ไม่มีขัดขืน
ความไม่คุ้นชินในรสชาติของแอลกอฮอล์กำลังฉุดเขาให้จมดิ่งลงในห้วงแห่งความฝัน
แม้ตาจะยังปรือ แต่ก็แทบไม่มีสติหลงเหลืออยู่แล้ว
กดปลายจมูกไปทั่วลำคอขาวอย่างไม่รู้จักพอ
ริมฝีปากร้อนจูบซับขบเม้มไปทั่ว ไล่ลงมาถึงไหปลาร้านูนสวย
นิ้วเรียวเลื่อนลงไปปลดกระดุมเสื้อของอีกฝ่ายออกด้วยความเคยชิน แม้ปาร์คชานยอลจะรู้ดีแก่ใจว่าคนตรงหน้าคือแบคฮยอนหลานชายของเขา
หากแต่ฤทธิ์เหล้าดีกรีแรงทำให้เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลย
ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วผิวกายเนียนละเอียด
เคล้นคลึงไปตามส่วนโค้งเว้าอย่างย่ามใจ ในขณะที่ริมฝีปากร้อนไล่จูบขึ้นไปเรื่อยๆจนถึงกรอบหน้าเรียว
ฟันคมขบปลายคางมนเบาๆด้วยความหมั่นเขี้ยว ก่อนริมฝีปากอิ่มจะเลื่อนขึ้นไปประกบกับริมฝีปากของคนด้านใต้
ขบจูบกดเม้มราวกับกระหายนักหนา ลิ้นร้อนสอดลึกสำรวจไปทั่วโพรงปากนุ่ม
เกี่ยวกระหวัดไล่ต้อนลิ้นเล็กให้จนมุม
รสจูบที่แสนจะวาบหวามและช่ำชองทวีความร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆจนคนใต้ร่างเริ่มจะหายใจไม่ทัน
ร่างสูงโปร่งโถมกายเข้ามาเป็นจังหวะ ทิ้งตัวทาบทับบนร่างจนแบคฮยอนเริ่มจะอึดอัด
ฝ่ามือขาวกำชายเสื้อของอีกฝ่ายแน่นเมื่อชานยอลใช้เข่าบดเบียดกดคลึงที่ส่วนกลางลำตัวของเขา
แผ่นอกบางแอ่นผวาเมื่อนิ้วเรียวยาวเลื่อนไปรังแกตุ่มไตสีอ่อนจนมันเริ่มแข็งชัน
ชานยอลรุกเขาทุกทาง จนคนไม่เคยได้แต่หอบหนัก เรือนกายอ่อนระทวยอยู่ใต้ร่าง
“คะ .. ค ..อา ..”
เสียงแหบพร่าพยายามจะเอ่ยเรียก แต่คุณอาของเขาไม่ได้สนใจอะไรไปมากกว่านั้น
ใบหน้าคมเลื่อนต่ำลงไปด้านล่าง จูบซับใต้สะดือจนเอวเล็กลอยหวือไม่ติดเตียง ปลดกางเกงและชั้นในอันแสนเกะกะออกไปจากเรียวขาสวยด้วยความรีบเร่ง
“อึก..”
แบคฮยอนถึงกับเม้มปากแน่น
เชิดหน้าครางเสียงสั่นในลำคอด้วยความไม่เคย
เมื่อฝ่ามือหนาจับขาทั้งสองข้างของตนแยกออกจากกันแล้วก้มหน้าลงกับหว่างขา
ริมฝีปากร้อนจูบซับที่ส่วนปลายของแก่นกายเล็กแผ่วเบา ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากลงไปด้านล่าง
ลิ้นร้อนพยายามจะกดแทรกรอยจีบตึงแน่นเข้ามา ตวัดเลียรัวเร็วจนผิวเนื้ออ่อนบริเวณนั้นชื้นแฉะไปหมด
“ฮื้อ !!”
เด็กหนุ่มครางลั่น เอวบางลอยหวือ
แอ่นเกร็งพร้อมกับหนีบขาเข้าหากันด้วยความเสียวซ่านอย่างที่ไม่เคยพบเจอมาก่อน
ปาร์คชานยอลเชี่ยวชาญเกินไปแล้ว ชิ้นเนื้อชื้นแฉะอุ่นร้อนกำลังดันเข้ามาภายในช่องทางคับแน่นไม่หยุด
ฝ่ามือใหญ่ประคองสะโพกของเขาไว้ จับขาเรียวให้พาดอยู่บนบ่า
ปลายเท้าเล็กได้แต่จิกเกร็ง ปัดป่ายอยู่บนแผ่นหลังกว้าง
มาจนถึงตอนนี้ ปาร์คชานยอลรู้แล้วว่าคนตรงหน้าเขาไม่ใช่ผู้หญิง
หากแต่ความเมามายไร้สติยังดึงรั้งให้เขาจมดิ่งอยู่ในห้วงแห่งกามารมณ์ แผ่นอกแบนราบของคนด้านใต้กระเพื่อมขึ้นลงยามเจ้าตัวหอบหายใจ
ยอดอกเต่งตึงและชูชันชวนให้ก้มลงไปลิ้มรสด้วยความกระหาย ลิ้นร้อนตวัดรัวเร็วอย่างที่ใจต้องการ
ขบกัดดูดเม้มจนแบคฮยอนต้องบิดกายเร่าด้วยความทรมาน
ริมฝีปากบางถูกกดทบด้วยอวัยวะเดียวกันจากคนด้านบนอีกครั้งในเวลาต่อมา แน่นอนว่าปาร์คชานยอลไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายด้วยกันมาก่อน
แต่สัญชาตญาณดิบภายในก็พาเขามาได้จนถึงจุดนี้
ฝ่ามือร้อนลากต่ำลงไปด้านล่างอีกครั้ง ใช้ปลายนิ้วบดคลึงคลายแรงตึงจากช่องทางคับแน่นแผ่วเบา
ก่อนจะค่อยๆกดแทรกเข้าไป
“อื้อ .. อ่ะ”
ก้านนิ้วยาวขยับเข้าออกอย่างเนิบช้า เรียกเสียงครางเครือจากคนใต้ร่างไม่หยุด
ช่องทางคับแน่นบีบรัดหดเกร็งไม่เป็นจังหวะ
รู้สึกเจ็บจุกจนน้ำตาแทบไหลเมื่ออีกสองนิ้วสอดแทรกเข้ามาโดยไม่ทันได้ตั้งตัว ด้วยความที่ช่องทางด้านหลังไม่มีน้ำหล่อลื่นตามธรรมชาติเหมือนกับผู้หญิงก็เลยฝืดคับจนแทบจะขยับไม่ได้
แต่ปาร์คชานยอลไม่ได้เข้าใจในจุดนั้น
“อ๊า!!”
หวีดครางลั่นพร้อมกับหยัดกายขึ้นด้วยความเจ็บแสบเมื่อนิ้วยาวถูกถอนออกไปและมีสิ่งแปลกปลอมสอดแทรกเข้ามาใหม่
แก่นกายใหญ่ดุนดันอยู่ที่บริเวณปากทางเพียงชั่วครู่ก่อนจะกดชำแรกเข้ามาช้าๆ
ร่างเล็กๆพยายามกระถดตัวหนีแต่ก็ถูกฝ่ามือใหญ่ล็อคเอวเขาเอาไว้ แบคฮยอนหลับตาแน่น
รู้สึกอึดอัดและคับแน่นไปหมดราวกับช่องทางด้านหลังจะฉีกออกยังไงอย่างงั้น น้ำตาไหลอาบสองข้างแก้มอย่างช่วยไม่ได้
ใบหน้าจิ้มลิ้มเหยเกพลางสะอื้นน้อยๆด้วยความเจ็บ
สองมือจิกทึ้งแขนของคนด้านบนอย่างไร้สติ
หากแต่ผู้ชายเห็นแก่ตัวอย่างปาร์คชานยอลทำได้แค่เพียงก้มลงไปมอบจูบปลอบประโลมเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจเพียงเท่านั้น
“อื้อ ! .. ฮื้ออ .. อ่ะ”
“อืม ..”
ไม่รอให้อีกฝ่ายได้ปรับตัว ชานยอลเดินเครื่องเต็มที่ด้วยความกำหนัดในทันที
ความอุ่นร้อนโอบล้อมรอบกายจนสุดความยาว ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้เรื่อยมาจนถึงสะโพกด้านใน
กดขยำบีบเค้นผิวเนียนนุ่มอย่างมันส์มือ โถมกายลงกกกอดร่างบอบบางนั้นไว้เต็มรัก ใบหน้าหล่อคมก้มลงซุกไซ้ที่ลำคอขาว
กดจูบย้ำ ดูดซับความหอมหวานอ่อนละมุนของผิวเนื้อเนียนนุ่มเข้าเต็มปอด
แก่นกายใหญ่ผลุบเข้าออกช่องทางคับแน่นเป็นจังหวะโดยมีเสียงร้องครางของคนด้านใต้คลออยู่ข้างหู
“อ๊า .. ฮะ ..”
ร่างบอบบางไถลไปตามแรงส่งกระแทก
เสียงครางผะแผ่วหลุดออกมาตามจังหวะการเคลื่อนกายของคนตัวใหญ่
ฝ่ามือร้อนจับช้อนสะโพกเล็กให้ยกขึ้น แยกขาของอีกฝ่ายออกให้อ้ากว้างขึ้นอีก
กดเรียวขาขาวชิดแผ่นอกเล็กก่อนกระทั้นกายเข้าหาร่างด้านใต้แรงขึ้นตามแรงอารมณ์
“อ่า.. ซ ..”
ฟันคมขบกรามแน่นด้วยความกระสัน รู้สึกดีจนอยากกระแทกเข้าไปเร็วกว่านี้
ลึกกว่านี้ ฝ่ามือใหญ่บีบเค้นเอวคอดจนผิวขาวๆขึ้นเป็นรอยมือ เคลื่อนขึ้นไปจนถึงแผ่นอกบาง
ปลายนิ้วโป้งบดขยี้ยอดอกเล็กทั้งสองข้างจนร่างเล็กๆแอ่นเชิดด้วยความเสียว เรียวลิ้นร้อนแลบเลียริมฝีปากแห้งผากของตนเอง
ตอนนี้ในสมองของเขาขาวโพลนไร้สติ
ครางซิ้ดให้กับความคับแน่นภายในกายของคนเบื้องล่าง เขาไม่เคยเจออะไรที่สุดยอดขนาดนี้มาก่อนเลย
“อ๊า อะ .. อ๊า”
ใบหน้าสวยหวานเชิดขึ้นด้านบน อ้าปากร้องครางออกมาอย่างสุดกลั้น
สองมือเกะกะไม่รู้จะเอาไปไว้ตรงไหน แขนเรียวยกขึ้นมาก่ายหน้าผากทั้งสองข้าง
ม่านกลมปิดแน่นพลางส่ายหน้าไปมาด้วยความเสียวซ่าน เส้นผมสีอ่อนเคลียกระจายอยู่บนเตียง
มันนุ่มลื่นน่าสัมผัสจนฝ่ามือกว้างต้องเอื้อมมาช้อนศีรษะของเขาขึ้น
นิ้วเรียวขยุ้มเส้นผมนิ่มก่อนจะรั้งใบหน้าสวยให้เงยขึ้นมารับจูบ
“อื้อ..”
เสียงเล็กๆครางฮือในลำคอเมื่อตนถูกคนตัวสูงกว่าพลิกกายจับให้นั่งคร่อมบนตักทั้งๆที่จูบร้อนยังไม่ผละออกไป
เล็บสั้นจิกกำท่อนแขนแกร่งแน่นด้วยความเกร็งหลังจากที่แก่นกายใหญ่กระแทกสวนขึ้นมาพร้อมกับกดสะโพกเขาลงมาให้ท่อนเอ็นร้อนผลุบลึกลงไปยิ่งกว่าเดิม
ร่างบอบบางแอ่นโค้งไปด้านหน้า พยายามจะหนีฝ่ามือหยาบที่คอยแต่จะลูบไล้แผ่นหลังของเขา
“ฮึก .. อื้อ”
ความเสียวซ่านแล่นปราดจากสะโพกมนขึ้นมาถึงสันหลัง ปลายเท้าจิกเกร็งลงบนผ้าปูที่นอน
สองแขนแกร่งโอบรัดเอวบางไว้แน่นจนแทบจะหลอมรวมกันเป็นร่างเดียว แบคฮยอนก้มซุกลงกับลาดไหล่กว้างของคนตรงหน้า
ขาเรียวเล็กพยายามจะหนีบเข้าหากัน แต่ไม่ทันไรก็ถูกพลิกให้ลงไปนอนที่เดิม
“แฮ่ก .. อ๊า อะ ..”
กายบอบบางหอบหนัก บิดเร้าหนีสัมผัสจาบจ้วงจากคนด้านบนที่ส่งเข้ามาไม่มีหยุด
แผ่นอกเล็กกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงหอบหายใจ ฉับพลันม่านกลมสอดประสานกับดวงตาคมที่มองจ้องลงมาเพียงชั่วครู่
มันมีสเน่ห์ชวนให้หลงใหลเหลือเกิน ใบหน้าหล่อเหลาจ้องมองเขานิ่งๆ
แต่ถึงอย่างนั้นคนเมาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา คิ้วเรียวขมวดมุ่นพร้อมกับริมฝีปากอิ่มที่กำลังเม้มแน่น
เหงื่อเม็ดพราวจากขมับหยดลงบนร่าง แบคฮยอนหน้าร้อนฉ่า เขาจะไม่ไหวอยู่แล้ว
แต่แล้วก็ต้องร้องครางกระเส่าไม่เป็นภาษา เมื่อจู่ๆอุ้งมือร้อนก็คว้าหมับเข้าที่ส่วนอ่อนไหวด้านหน้าของเขา
กอบกุมมันไว้หลวมๆพลางขยับรูดรั้งไปตามจังหวะการขยับกายเข้าออกรัวเร็ว
ท่อนเนื้อร้อนขูดครืดผนังอ่อนนุ่มจนมันขมิบตอดรัดถี่รัว
ส่วนปลายมนกระทุ้งเข้ามาเต็มรักที่จุดกระสันจนแบคฮยอนผวาเฮือก
“ฮื่อ อ๊า! อ๊า .. หยุด!”
เหมือนคำนี้จะเป็นคำแรกที่เขาพูดออกมาเป็นคำได้หลังจากกลับมาถึงบ้าน
ปาร์คชานยอลรุกเขาหนักเกินไปแล้ว
แก่นกายคับใหญ่ถอนออกไปจนเกือบหลุดแล้วกระแทกสวนเข้ามาอย่างแรงจนจุกไปหมด ร่างสวยกระตุกสั่น
ฝ่ามือขาวพยายามจะเอื้อมไปดันหน้าท้องแกร่งให้หยุดการกระทำนั้นเสียก่อนที่เขาจะทนไม่ไหว
แต่คนด้านบนก็ไม่ให้ความร่วมมือ ปลายนิ้วยาวบดขยี้ส่วนปลายฉ่ำน้ำอย่างกลั่นแกล้งจนแบคฮยอนต้องหุบขาเข้ามาหากันด้วยความเสียว
“อ่า .. ซิ๊ด ..”
เสียงทุ้มแหบพร่าครางต่ำในลำคอ รู้แน่ๆแล้วว่าคนตรงหน้าไม่ใช่ผู้หญิง
แต่ตอนนี้เขาไม่สนอะไรอีกแล้วนอกจากรีบกระทั้นกายปลดปล่อยอารมณ์ใส่ร่างอีกฝ่าย
ช่องทางอุ่นร้อนบีบรัดแก่นกายของเขาจนมันปวดหนึบไปหมด รู้สึกร้อนวูบไปทั้งตัวจนอยากจะระบายอารมณ์วาบหวามนั้นออกมาให้หมดในคราวเดียว
ชานยอลโน้มกายลงต่ำ จับขาเรียวข้างหนึ่งให้พาดขึ้นบนบ่า สะโพกสอบกระแทกสวนเข้าไปถี่กระชั้นเมื่อรู้สึกว่าใกล้ถึงจุดเต็มที
แบคฮยอนเหนี่ยวไหล่กว้างไว้แน่น จิกทึ้งมันจนคนด้านบนต้องครางซิ๊ดด้วยความเจ็บแสบ
เสียงชื้นแฉะจากการสอดใส่ชวนให้ใบหน้าสวยเห่อร้อนจนแทบจะไหม้
“อื้อ! .. แฮ่ก..”
ฝ่ามือใหญ่ปล่อยแก่นกายเล็กให้เป็นอิสระ ก่อนจะล็อคเอวคอดไว้แล้วกระทั้นกายเข้าออกเต็มแรงไม่มียั้ง
จนที่สุดแห่งห้วงอารมณ์เดินทางมาถึง ร่างบอบบางกระตุกเกร็ง จิกปลายเท้าแน่น
ปลดปล่อยหยดหยาดแห่งอารมณ์ออกมาอย่างสุดกลั้น ลมหายใจร้อนขาดห้วง
รู้สึกเสียววูบไปทั่วทั้งท้องน้อยเมื่อคนด้านบนฉีดพ่นน้ำขุ่นอุ่นร้อนเข้ามาภายในร่าง
เหนื่อยจนไม่รู้จะเหนื่อยยังไง ดวงตาปรือปรอยใกล้จะหลับเต็มที
แบคฮยอนพยายามจะปรับลมหายใจให้เข้าออกอย่างสม่ำเสมอ
เห็นร่างด้านบนถอนกายออกไปแล้วล้มตัวลงนอนข้างๆเขา ภาพตรงหน้ามันเบลอไปหมด
ความมืดค่อยๆเข้าครอบงำสติสัมปะชัญญะที่เหลืออยู่น้อยนิด ม่านกลมปิดลงช้าๆ
ก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทราอย่างเหนื่อยอ่อน
______________________________
กลับไปอ่านเนื้อหาทั้งหมดได้ที่ http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1175380&chapter=15 ค่า
