“เตรียมตัวรับบทลงโทษบทที่สองได้เลย
โอเซฮุน “
ว่าแล้วก็จับหมับเข้าที่หัวไหล่มนก่อนจะกดมันลงบนฟูกเตียงอย่างแรง กายสูงโปร่งโน้มทับตามลงไปในทันที ริมฝีปากหยักตรงเข้าบดขยี้ริมฝีปากอิ่มจนบวมช้ำให้สาแก่ใจโดยไม่มีการรุกล้ำใดๆให้เสียเวลา ริมฝีปากร้อนรีบผละออกและไล่ลงมากดจูบแรงๆไปตามลำคอขาวที่ชื้นพราวไปด้วยเหงื่อ ฟันคมกดแรงดูดและขบกัดจนช้ำเลือด เซฮุนยังคงร้องและดิ้นไม่หยุด
“ปล่อย ! “
“อุ้ก “
มีหรือจะยอมให้โดนกระทำแค่ฝ่ายเดียว ฝ่ามือขาวกำแน่นแล้วซัดเข้าอย่างแรงที่กลางท้องจนคนด้านบนต้องร้องออกมาด้วยความจุก ริมฝีปากร้อนผละออกไปเพียงชั่วครู่ ก่อนร่างสูงโปร่งจะยืดตัวขึ้น จับรวบแขนทั้งสองข้างตรึงไว้กับเตียงและบีบมันแน่นจนข้อเอ็นขาวซีด จงอินแค่นยิ้ม คนๆนี้ต้องทรมานให้สมกับที่ทำเอาไว้
“ชอบความรุนแรงก็ไม่บอก “
เอ่ยเย้าอย่างท้าทายพลางใช้เข่ากดร่างเล็กๆไว้ให้นอนราบลงไปกับพื้น แรงดิ้นมหาศาลทุเลาลงไปเพราะความหนัก จงอินยืดตัวขึ้นเพื่อถอดเสื้อแล้วโยนออกไปให้พ้นจากเตียง ปลดซิปกางเกงออกแล้วร่นมันลงเพียงนิดพอให้แก่นกายที่เริ่มจะตื่นตัวนั้นออกมาสู่ภายนอก .. เพียงเท่านั้นก็เรียกปฏิกริยาตื่นกลัวจากเซฮุนได้ไม่ยาก
“อ๊ะ! อย่า “
เอ่ยร้องห้ามอย่างไม่รู้จะทำอย่างไร เมื่อใบหน้าคมเลื่อนลงมาหยุดที่แผ่นอกขาวเนียน ริมฝีปากหยักกดจูบลงบนยอดอกสีหวานตรงหน้าก่อนจะส่งมันเข้าไปในโพรงปากร้อนในทันที ปลายลิ้นชื้นตวัดเร็วๆลงไปจนแผ่นหลังบางต้องแอ่นขึ้นรับสัมผัสอย่างจำยอม ถึงแม้ว่าเขาเองจะต่อต้านมันก็ตาม แต่ร่างกายมันกลับตอบสนองไปเสียอย่างนั้น
“ไอ้วิปริต ! “
ด่าไปก็เท่านั้น เสียงหัวเราะอย่างมีสเน่ห์น้อมรับคำชม ถ้าเป็นปกติแล้วใครได้เห็นจงอินหัวเราะแบบนี้ก็คงหลงใหลอยู่ไม่น้อย แต่ผิดไปเสียหน่อยที่เวลานี้มันไม่ใช่อย่างนั้น ข้อเท้าเล็กถูกจับแยกกว้างออกจากกัน ส่วนต้นขาขาวอีกข้างถูกมือหนาดันขึ้นสูงจนแนบชิดกับแผ่นอกบาง เผยให้เห็นช่องทางสีชมพูเข้มที่ไม่เคยมีใครรุกล้ำมาก่อน
“ยะ .. อย่านะ ! “
ใจดวงน้อยกระตุกวูบเมื่อถูกจัดให้อยู่ในท่าที่ล่อแหลม ข้อเท้าเล็กยื้อออกจากมือหยาบ ในขณะที่กายบอบบางพยายามขยับหนีอย่างหวาดกลัว .. น่ากลัว ดวงตาคู่นั้นน่ากลัวเกินไป
“ทำคนอื่นแล้วก็ลองดูบ้างเป็นไง เผื่อจะติดใจ “
ประโยคเสียดสีให้เจ็บใจเล่นดังขึ้นข้างใบหู เป็นอีกคำที่เขาไม่เข้าใจ แต่ถึงอย่างนั้นเซฮุนก็ไม่มีเวลาให้คิดทบทวนมากเท่าไหร่นัก เมื่อนิ้วยาวกดชำแรกเข้ามาในช่องทางที่ปิดสนิทช้าๆ ร่างโปร่งเกร็งตัวอย่างแรงด้วยความเจ็บ ริมฝีปากอิ่มถูกฟันคมของเจ้าตัวกัดไว้แน่น
“โอ้ย .. อึก ไม่! .. “
ดูเหมือนยิ่งดิ้นจะยิ่งเสียเปรียบมากกว่าเดิม ขาเรียวถูกจับอ้ามากขึ้นอีกจนแทบจะเป็นเส้นตรง ร่างสูงโปร่งเมื่อเห็นอีกคนดิ้นจึงแทรกตัวเข้าไปคั่นระหว่างกลางในทันที จับขาเรียวเกี่ยวรอบเอวสอบแล้วขยับปลายนิ้วเข้าออกเพื่อเปิดทาง มันแน่นเสียจนเกือบจะเอานิ้วเข้าไปอีกไม่ได้
“..อะ ..อ๊า!“
เมื่อเห็นอีกคนยังคงดิ้นและร้องเสียงดัง มือหนาจึงส่งปลายนิ้วชี้แทรกเข้าไปอีกนิ้วในทันทีเพื่อตัดรำคาญ เร่งกระทุ้งอุ้งมือขยับเข้าออกรัวเร็วเพื่อขยายช่องทางให้พอรับเขาเข้าไปได้ จนกระทั่งร่างขาวสะดุ้งเฮือก ช่องทางร้อนบีบรัดวูบ เรียกรอยยิ้มร้ายจากคิมจงอินได้ไม่ยาก
“จะทำอะไร! “
“ซักผ้ามั้ง ก็เห็นๆกันอยู่ “
เมื่อก้านนิ้วยาวถูกถอนออกไป ขาเรียวถูกจับอ้าออกอีกครั้ง เซฮุนถอยครูดจนชิดหัวเตียงด้วยความตกใจ แต่ถึงอย่างนั้นเอวคอดก็ยังถูกอีกคนกระชากให้ลงไปนอนด้านใต้อยู่ดี คนด้านบนหันไปยุ่งง่วนอยู่กับกางเกงที่ยังถอดไม่เสร็จดีอีกครั้ง จับแก่นกายที่ขยายใหญ่พร้อมใช้งานขึ้นมารูดรั้งสองสามครั้งก่อนจะนำไปจ่อที่ปากทางเข้าแล้วกดลงไปช้าๆ
“โอ้ย! ฮึก .. เอาออกไป “
ร้องลั่นแล้วดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวด แก่นกายใหญ่เข้ามาได้แค่เพียงส่วนหัวเท่านั้น แต่ก็ทำให้เซฮุนรู้สึกทรมานราวกับร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ร่างโปร่งเกร็งตัวจนช่องทางบีบรัดแน่นไม่เป็นจังหวะ จงอินซิ้ดปาก ดึงดันจะเข้าไปให้ได้ เรียวขาขาวถูกดันขึ้นสูงอีกแล้วกระแทกแก่นกายเข้าไปจนสุด
“ฮ่ะ ..อ๊า! “
ไม่รอให้คนด้านใต้ได้ปรับตัว เจ้าของผิวสีน้ำผึ้งโน้มตัวลงไปแล้วขยับเอวสอบสอดกระแทกเข้าไปในทันที มือหนายึดเอวคอดไว้แน่นแล้วขยับเข้าออกรัวเร็วจนแทบลืมหายใจ ความอุ่นร้อนโอบล้อมและตอดรัดเขาไว้จนแทบจะเสร็จในคราเดียว ดวงตาคมปิดลง ใบหน้าหล่อเหลาเงยขึ้นด้านบน เสียงครางต่ำดังลอดออกมาจากริมฝีปากหยักอย่างสุขสม
“อ๊า! เจ็บ .. เอามันออกไป ฮึก “
แต่คนด้านใต้ไม่ได้รู้สึกดีไปด้วยเลย เซฮุนทั้งร้องครางและร้องไห้ออกมาในเวลาเดียวกัน ร่างขาวสั่นระริกไปทั้งร่าง แผ่นอกบางกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงหายใจและแรงกระแทกที่ส่งมาจากคนด้านบน เริ่มรู้สึกถึงความเจ็บแสบจากช่องทางด้านหลังที่เหมือนจะฉีกขาด ทรมานจนอยากจะตายไปซะเดี๋ยวนั้น
“อา .. รู้สึกยังไง โดนแบบนี้บ้างแล้วรู้สึกยังไง “
และถึงแม้จะรู้สึกดีมากเท่าไหร่ก็ตาม เขาไม่เคยลืมว่าจุดประสงค์ที่ทำเช่นนี้เพราะอะไร เสียงทุ้มเอ่ยเค้นข้างใบหูเล็กแล้วกัดมันเต็มแรงจนร่างด้านใต้ต้องร้องออกมาอย่างตกใจ เขาไม่ลืมว่าเซฮุนเคยทำอะไรไว้ และเขาจะต้องได้แก้แค้นอย่างสาสม
“ อะ ..ฮือ .. ปล่อย อ๊า! “
ใบหน้าหวานส่ายไปมาอย่างไร้คำตอบ ม่านใสปิดแน่น ริมฝีปากอิ่มถูกขบเม้มจนช้ำเลือดเพื่อสะกดกลั้นความเจ็บปวดเอาไว้ เขาไม่รู้จริงๆว่าจงอินหมายถึงอะไร
“ซิ้ด .. อา .. แน่นชิบ “
“อึก อะ .. อ๊า .. พอแล้ว พอแล้ว “
ร่างขาวถูกพลิกให้หันหลังทั้งๆที่เอวสอบยังไม่หยุดขยับเข้าออก แผ่นหลังบางถูกมือหนากดมันลงราบกับฟูกเตียงในขณะที่สะโพกมนถูกรั้งขึ้นสูงแล้วส่งแรงกระแทกเข้ามาอย่างแรงจนจุก ฝ่ามือขาวจิกลงไปบนผ้าปูที่นอนจนมันยับยู่ ทำได้เพียงหลับตาปี๋อ้าปากร้องครางรับแรงกระทั้นที่ถี่กระชั้นขึ้นทุกที
“ไหนเมื่อกี้เก่งนักนี่ หืม “
“อะ อ๊า “
คำพูดดูถูกกดกระซิบอยู่ที่ข้างหู มือหนาถูกส่งไปบดขยี้ที่ปลายยอดอกแรงๆจนร่างสวยต้องบิดเร้าด้วยความทรมาน ความรู้สึกเจ็บปวดและเสียวซ่านตีกันมั่วไปหมดจนเริ่มจะสับสน เรียวขาขาวเริ่มสั่นจนจะพยุงตัวเองไว้ไม่อยู่ แต่ก็ติดที่มือหยาบยังคงประคองสะโพกของเขาไว้ เซฮุนได้แต่ภาวนา .. ขอให้ความทรมานในครั้งนี้จบลงไวๆ
“ฮะ .. อึ้ก! “
จนที่สุดของความปรารถนาเดินทางมาถึง สายธารอุ่นร้อนถูกฉีดพ่นเข้าไปในช่องทางคับแน่นพร้อมกับสองร่างที่กระตุกไปพร้อมๆกัน แก่นกายคับใหญ่ถูกถอนออกไปในทันที แล้วผลักร่างอีกคนให้ลงไปนอนอย่างหมดแรงบนฟูกเตียง ร่างโปร่งหอบหายใจถี่รัวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ก่อนที่สติจะดับวูบลงอีกครั้ง
ว่าแล้วก็จับหมับเข้าที่หัวไหล่มนก่อนจะกดมันลงบนฟูกเตียงอย่างแรง กายสูงโปร่งโน้มทับตามลงไปในทันที ริมฝีปากหยักตรงเข้าบดขยี้ริมฝีปากอิ่มจนบวมช้ำให้สาแก่ใจโดยไม่มีการรุกล้ำใดๆให้เสียเวลา ริมฝีปากร้อนรีบผละออกและไล่ลงมากดจูบแรงๆไปตามลำคอขาวที่ชื้นพราวไปด้วยเหงื่อ ฟันคมกดแรงดูดและขบกัดจนช้ำเลือด เซฮุนยังคงร้องและดิ้นไม่หยุด
“ปล่อย ! “
“อุ้ก “
มีหรือจะยอมให้โดนกระทำแค่ฝ่ายเดียว ฝ่ามือขาวกำแน่นแล้วซัดเข้าอย่างแรงที่กลางท้องจนคนด้านบนต้องร้องออกมาด้วยความจุก ริมฝีปากร้อนผละออกไปเพียงชั่วครู่ ก่อนร่างสูงโปร่งจะยืดตัวขึ้น จับรวบแขนทั้งสองข้างตรึงไว้กับเตียงและบีบมันแน่นจนข้อเอ็นขาวซีด จงอินแค่นยิ้ม คนๆนี้ต้องทรมานให้สมกับที่ทำเอาไว้
“ชอบความรุนแรงก็ไม่บอก “
เอ่ยเย้าอย่างท้าทายพลางใช้เข่ากดร่างเล็กๆไว้ให้นอนราบลงไปกับพื้น แรงดิ้นมหาศาลทุเลาลงไปเพราะความหนัก จงอินยืดตัวขึ้นเพื่อถอดเสื้อแล้วโยนออกไปให้พ้นจากเตียง ปลดซิปกางเกงออกแล้วร่นมันลงเพียงนิดพอให้แก่นกายที่เริ่มจะตื่นตัวนั้นออกมาสู่ภายนอก .. เพียงเท่านั้นก็เรียกปฏิกริยาตื่นกลัวจากเซฮุนได้ไม่ยาก
“อ๊ะ! อย่า “
เอ่ยร้องห้ามอย่างไม่รู้จะทำอย่างไร เมื่อใบหน้าคมเลื่อนลงมาหยุดที่แผ่นอกขาวเนียน ริมฝีปากหยักกดจูบลงบนยอดอกสีหวานตรงหน้าก่อนจะส่งมันเข้าไปในโพรงปากร้อนในทันที ปลายลิ้นชื้นตวัดเร็วๆลงไปจนแผ่นหลังบางต้องแอ่นขึ้นรับสัมผัสอย่างจำยอม ถึงแม้ว่าเขาเองจะต่อต้านมันก็ตาม แต่ร่างกายมันกลับตอบสนองไปเสียอย่างนั้น
“ไอ้วิปริต ! “
ด่าไปก็เท่านั้น เสียงหัวเราะอย่างมีสเน่ห์น้อมรับคำชม ถ้าเป็นปกติแล้วใครได้เห็นจงอินหัวเราะแบบนี้ก็คงหลงใหลอยู่ไม่น้อย แต่ผิดไปเสียหน่อยที่เวลานี้มันไม่ใช่อย่างนั้น ข้อเท้าเล็กถูกจับแยกกว้างออกจากกัน ส่วนต้นขาขาวอีกข้างถูกมือหนาดันขึ้นสูงจนแนบชิดกับแผ่นอกบาง เผยให้เห็นช่องทางสีชมพูเข้มที่ไม่เคยมีใครรุกล้ำมาก่อน
“ยะ .. อย่านะ ! “
ใจดวงน้อยกระตุกวูบเมื่อถูกจัดให้อยู่ในท่าที่ล่อแหลม ข้อเท้าเล็กยื้อออกจากมือหยาบ ในขณะที่กายบอบบางพยายามขยับหนีอย่างหวาดกลัว .. น่ากลัว ดวงตาคู่นั้นน่ากลัวเกินไป
“ทำคนอื่นแล้วก็ลองดูบ้างเป็นไง เผื่อจะติดใจ “
ประโยคเสียดสีให้เจ็บใจเล่นดังขึ้นข้างใบหู เป็นอีกคำที่เขาไม่เข้าใจ แต่ถึงอย่างนั้นเซฮุนก็ไม่มีเวลาให้คิดทบทวนมากเท่าไหร่นัก เมื่อนิ้วยาวกดชำแรกเข้ามาในช่องทางที่ปิดสนิทช้าๆ ร่างโปร่งเกร็งตัวอย่างแรงด้วยความเจ็บ ริมฝีปากอิ่มถูกฟันคมของเจ้าตัวกัดไว้แน่น
“โอ้ย .. อึก ไม่! .. “
ดูเหมือนยิ่งดิ้นจะยิ่งเสียเปรียบมากกว่าเดิม ขาเรียวถูกจับอ้ามากขึ้นอีกจนแทบจะเป็นเส้นตรง ร่างสูงโปร่งเมื่อเห็นอีกคนดิ้นจึงแทรกตัวเข้าไปคั่นระหว่างกลางในทันที จับขาเรียวเกี่ยวรอบเอวสอบแล้วขยับปลายนิ้วเข้าออกเพื่อเปิดทาง มันแน่นเสียจนเกือบจะเอานิ้วเข้าไปอีกไม่ได้
“..อะ ..อ๊า!“
เมื่อเห็นอีกคนยังคงดิ้นและร้องเสียงดัง มือหนาจึงส่งปลายนิ้วชี้แทรกเข้าไปอีกนิ้วในทันทีเพื่อตัดรำคาญ เร่งกระทุ้งอุ้งมือขยับเข้าออกรัวเร็วเพื่อขยายช่องทางให้พอรับเขาเข้าไปได้ จนกระทั่งร่างขาวสะดุ้งเฮือก ช่องทางร้อนบีบรัดวูบ เรียกรอยยิ้มร้ายจากคิมจงอินได้ไม่ยาก
“จะทำอะไร! “
“ซักผ้ามั้ง ก็เห็นๆกันอยู่ “
เมื่อก้านนิ้วยาวถูกถอนออกไป ขาเรียวถูกจับอ้าออกอีกครั้ง เซฮุนถอยครูดจนชิดหัวเตียงด้วยความตกใจ แต่ถึงอย่างนั้นเอวคอดก็ยังถูกอีกคนกระชากให้ลงไปนอนด้านใต้อยู่ดี คนด้านบนหันไปยุ่งง่วนอยู่กับกางเกงที่ยังถอดไม่เสร็จดีอีกครั้ง จับแก่นกายที่ขยายใหญ่พร้อมใช้งานขึ้นมารูดรั้งสองสามครั้งก่อนจะนำไปจ่อที่ปากทางเข้าแล้วกดลงไปช้าๆ
“โอ้ย! ฮึก .. เอาออกไป “
ร้องลั่นแล้วดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวด แก่นกายใหญ่เข้ามาได้แค่เพียงส่วนหัวเท่านั้น แต่ก็ทำให้เซฮุนรู้สึกทรมานราวกับร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ร่างโปร่งเกร็งตัวจนช่องทางบีบรัดแน่นไม่เป็นจังหวะ จงอินซิ้ดปาก ดึงดันจะเข้าไปให้ได้ เรียวขาขาวถูกดันขึ้นสูงอีกแล้วกระแทกแก่นกายเข้าไปจนสุด
“ฮ่ะ ..อ๊า! “
ไม่รอให้คนด้านใต้ได้ปรับตัว เจ้าของผิวสีน้ำผึ้งโน้มตัวลงไปแล้วขยับเอวสอบสอดกระแทกเข้าไปในทันที มือหนายึดเอวคอดไว้แน่นแล้วขยับเข้าออกรัวเร็วจนแทบลืมหายใจ ความอุ่นร้อนโอบล้อมและตอดรัดเขาไว้จนแทบจะเสร็จในคราเดียว ดวงตาคมปิดลง ใบหน้าหล่อเหลาเงยขึ้นด้านบน เสียงครางต่ำดังลอดออกมาจากริมฝีปากหยักอย่างสุขสม
“อ๊า! เจ็บ .. เอามันออกไป ฮึก “
แต่คนด้านใต้ไม่ได้รู้สึกดีไปด้วยเลย เซฮุนทั้งร้องครางและร้องไห้ออกมาในเวลาเดียวกัน ร่างขาวสั่นระริกไปทั้งร่าง แผ่นอกบางกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงหายใจและแรงกระแทกที่ส่งมาจากคนด้านบน เริ่มรู้สึกถึงความเจ็บแสบจากช่องทางด้านหลังที่เหมือนจะฉีกขาด ทรมานจนอยากจะตายไปซะเดี๋ยวนั้น
“อา .. รู้สึกยังไง โดนแบบนี้บ้างแล้วรู้สึกยังไง “
และถึงแม้จะรู้สึกดีมากเท่าไหร่ก็ตาม เขาไม่เคยลืมว่าจุดประสงค์ที่ทำเช่นนี้เพราะอะไร เสียงทุ้มเอ่ยเค้นข้างใบหูเล็กแล้วกัดมันเต็มแรงจนร่างด้านใต้ต้องร้องออกมาอย่างตกใจ เขาไม่ลืมว่าเซฮุนเคยทำอะไรไว้ และเขาจะต้องได้แก้แค้นอย่างสาสม
“ อะ ..ฮือ .. ปล่อย อ๊า! “
ใบหน้าหวานส่ายไปมาอย่างไร้คำตอบ ม่านใสปิดแน่น ริมฝีปากอิ่มถูกขบเม้มจนช้ำเลือดเพื่อสะกดกลั้นความเจ็บปวดเอาไว้ เขาไม่รู้จริงๆว่าจงอินหมายถึงอะไร
“ซิ้ด .. อา .. แน่นชิบ “
“อึก อะ .. อ๊า .. พอแล้ว พอแล้ว “
ร่างขาวถูกพลิกให้หันหลังทั้งๆที่เอวสอบยังไม่หยุดขยับเข้าออก แผ่นหลังบางถูกมือหนากดมันลงราบกับฟูกเตียงในขณะที่สะโพกมนถูกรั้งขึ้นสูงแล้วส่งแรงกระแทกเข้ามาอย่างแรงจนจุก ฝ่ามือขาวจิกลงไปบนผ้าปูที่นอนจนมันยับยู่ ทำได้เพียงหลับตาปี๋อ้าปากร้องครางรับแรงกระทั้นที่ถี่กระชั้นขึ้นทุกที
“ไหนเมื่อกี้เก่งนักนี่ หืม “
“อะ อ๊า “
คำพูดดูถูกกดกระซิบอยู่ที่ข้างหู มือหนาถูกส่งไปบดขยี้ที่ปลายยอดอกแรงๆจนร่างสวยต้องบิดเร้าด้วยความทรมาน ความรู้สึกเจ็บปวดและเสียวซ่านตีกันมั่วไปหมดจนเริ่มจะสับสน เรียวขาขาวเริ่มสั่นจนจะพยุงตัวเองไว้ไม่อยู่ แต่ก็ติดที่มือหยาบยังคงประคองสะโพกของเขาไว้ เซฮุนได้แต่ภาวนา .. ขอให้ความทรมานในครั้งนี้จบลงไวๆ
“ฮะ .. อึ้ก! “
จนที่สุดของความปรารถนาเดินทางมาถึง สายธารอุ่นร้อนถูกฉีดพ่นเข้าไปในช่องทางคับแน่นพร้อมกับสองร่างที่กระตุกไปพร้อมๆกัน แก่นกายคับใหญ่ถูกถอนออกไปในทันที แล้วผลักร่างอีกคนให้ลงไปนอนอย่างหมดแรงบนฟูกเตียง ร่างโปร่งหอบหายใจถี่รัวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ก่อนที่สติจะดับวูบลงอีกครั้ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น